أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْینَهُ عَلىَ تَقْوَى مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانٍ خَیرٌْ
أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْینَهُ عَلىَ شَفَا جُرُفٍ هَار فَانهَْارَ بِهِ فىِ نَارِ جَهَنَّمَ
وَ اللَّهُ لَا یهَْدِى الْقَوْمَ الظَّلِمِین[۱]
…………
آیا آنکه بناى خویش بر پرهیزکارى خدا و رضاى او پایه نهاده بهتر است،
یا آن کسى که بناى خویش بر لب سیل‌گاهى نهاده که فرو ریختنى است،
که با وى در آتش جهنم سقوط کند، و خدا قوم ستمکار را هدایت نمىکند.
………..
حضرت علی (علیه‌‌السلام):
اى مردم، در روزگارى کینه‌‌توز، و زمانه‌‌ای ناسپاس بسر می‌‌بریم،
که نیکوکار، بدکار به شمار مىآید، و ستمگر هر دم بر ستمش مىافزاید.
از آن چه مىدانیم بهره نمىگیریم و از آن چه نمىدانیم، نمىپرسیم؛
و از حوادث باک نداریم، تا آنگاه که ما را در خود فرو گیرد.[۲]
…………
